Gelukkig zijn de Animal Cops weer terug in hun hok. Bad Lieutenant Graus had mij anders vast in mijn kraag gegrepen, deze week. Tegen de muur gezet, benen wijd, armen hoog. Afgeleverd bij de Extra Beveiligde Inrichting , misschien wel naast VvdG.
Maandag avond was het zwoel en om half elf in de avond liep ik het erf op met een vers gedood ree. Een jonge hinde nog, hopelijk zonder jong in de buik. Het voelde echt stoer, een ree over de schouder. Ja, we (in ieder geval ik) hebben nog de genen van de jager-verzamelaar. Er was nog wat bezoek van een buffet en dus speelde ik stoer de stroper. De bezoekers, op eentje na, die een beetje terugdeinsde, vonden het maar wat leuk. Tegen de tijd dat het dier daadwerkelijk geopend moest worden waren de meesten echter weg. Beter ook, want zo’n darmpakket eruit halen is niet iets voor publiek. Buurman jager hielp mij gelukkig met het ontwijden. Het was warm en het is dan echt heel belangrijk om alle ingewanden zo snel mogelijk te verwijderen. Ben,een 14 jarige stagiaire uit Belgie, moest zwaar slikken maar was dapper genoeg om toch mee te helpen. De eerste dag op stage en dan gelijk wild slachten. Amay.
Woensdag liep ik met Ben door het beekdal om wild te verjagen. Daarna zou ik gaan maaien. We zien een van onze koeien geheel afgezonderd liggen in de volle zon. Het is 25 plus graden. Terwijl de rest in de schaduw van een bossage ligt. Dichterbij ziet het er slecht uit. Heftige ademhaling, kreunen en persen, nauwelijks in staat om op te staan. Oververhit. De aangesnelde veearts heeft geen idee van diagnose. We proberen het beest naar huis te krijgen. Maar ze kan niet meer dan 10 meter lopen. En vastgebonden gaat ze ook nog eens in verzet. We halen een trailer op. Maar ook dat lukt niet en op een gegeven moment wankelt ze in de beek. Onze 14 jarige vriend twijfelt niet en springt met mij de beek in om de koe op de kant te duwen. Dappere ventje, chapeau. Maar ook dan lukt het niet om de koe eruit te krijgen. We proberen met een tractor en een touw aan het halster maar ik ben bang de koe te beschadigen. Moe en ontevreden staken we de strijd. Morgen verder kijken, de koe lijkt wel wat op te knappen van de afkoeling en ze zit rechtop.
Volgende morgen: ja hoor ze is op de kant. Nu is het zaak ze op de trailer te krijgen. Heel lang gaat ze niet overleven op deze manier. Na tal van pogingen echter nog geen succes. Het moet op rigide wijze. Geen discussie meer of compassie. We sleuren haar aan de poten met de tractor de trailer op. Geen gezicht en wreed, maar het is dit of een dooie koe. Punt
Emotioneel en uitgeput krijgen we de koe in de stal en kan de veearts terugkomen. Hij behandelt haar met pijnstillers. En ze knapt zienderogen op.
Wat was de oorzaak? Een dag later is duidelijk te zien dat ze een verschoven wervel in haar stuit heeft. Mogelijk door een actie van Stan, onze fokstier. Daardoor kon ze niet meer lopen en is ze oververhit geraakt in de felle zon en de warmte. Alle organen slaan op tilt en in korte tijd is ze heel erg ziek. Nog steeds zijn haar zenuwen van de achterpoten en staart duidelijk beschadigd. Ze loopt zoals ik na een spitaanval. Hopelijk herstelt ze helemaal, maar zeker is het niet.
En Ben, die heeft in ieder geval een onvergetelijke stage gehad.
O ja, het reetje was aangereden. Zonder de context was ik een dierenbeul deze week.