Paaseitje liever gepocheerd.

Bij ons geen paaseieren zoeken. Met al die loslopende krielen zoeken we ons het hele jaar al rot naar eieren. Met als resultaat, tussen de achterste strobalen, vijfentwintig eieren in een nest. Of plots een nieuw roedeltje kuikens. Paaseieren en de paashaas. Symbolen van vruchtbaarheid. Uit een ei komt nieuw leven en de paashaas eh ja die plant zich toch ook voort (ware een konijn niet beter geweest). Niet in alle landen is het trouwens een haas die eieren rond brengt, ook weleens een hond of vos. Maar volgens professor Google is de haas een vaste begeleider van de godin Ostara of Eostra. Godin van de vruchtbaarheid. Zoals zo vaak worden religieuze en heidense rituelen gemengd tot een gezellige en commercieel interessante mix. Denk ook aan de Kerstman en Sinterklaas. Een ander vruchtbaarheidsgebruik is op palmpasen palmtakken, hier meestal buxustakjes, in de kerk te laten zegenen en thuis achter de kruisbeelden te steken. Ook legden we vroeger gewijde takjes op de akkers voor een goede oogst.

Het ei. Wat komt er nou niet uit een ei. Van insect tot mens, als wat zich geslachtelijk voortplant komt grotendeel voort uit het ei. Niet vreemd dat het ei zo veelzijdig is. Na de aardappel is het ei misschien wel mijn favoriete levensmiddel. Het eiwit is te schuimen, het geel is super om mooie sauzen mee te binden. IJs, taart, koeken, souffle, omelet, gekookt, uitsmijter, ga maar door. Ooit is het ei verguisd, omdat men nog maar de halve waarheid over cholesterol wist. Niet meer dan een paar eitjes per week was het. Nu weet men beter, tenminste dat hopen we. Wie weet wat we later ontdekken? Maar lang leve de lol nu, driewerf hoera voor het ei. Een van de lekkerste ei-dingen is het gepocheerde eitje. Liefst een krieltje dat levert een mooi klein bolletje op dat door de onwetende in een salade gauw wordt aangezien voor mozerella. Een meevaller, want persoonlijk heb ik niet zoveel op met mozarella -beetje saai smaakje-, als het zachte eigeel uit het wit kruipt. Gebruik wel superverse eitjes. Daarvan is het eiwit nog mooi en zit de dooier goed in het midden. Verhit een pan water met een scheutje azijn tegen het kookpunt maar het water mag niet bruisen. Breek het eitje voorzichtig in een sauslepel en laat het voorzichtig in het water zakken. Laat het stollen, kleine sliertjes kun je voorzichtig verwijderen met een houten lepel. Het gaat wel eens mis maar met een beetje oefenen lukt het wel. Lekker op een salade of als amuse.

Dit bericht is geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink.